جالب ترین حقایق درباره فستیوال های موسیقی!

فستیوال های موسیقی یکی از باحال ترین سرگرمی هایی هست که در سرارسر کره زمین در حال برگزاری هست. ما در وب سایت بدونیم سعی کردیم شما رو با تاریخچه این فستیوال ها آشنا کنیم.

هلووو گایزهای قشنگ، خوب و خوش هستید؟

عاقا، همونطور که می دونید، سامر تایم تموم شد و متاسفانه ما داخل ایران از برگزاری فیستیوال های موسیقی و دجی و کلی بزن و بکوب محرومیم.

اما خب اگه شما ریچ کیدز هستید، حتما یکی از فستیوال های موسیقی رو در یکی از شهر های دنیا امتحان کنید. مطمنم که بهتون خوش می گذره.

اگه هم مثل من در فقر و فلاکت به سر می برید، بهتره یکم با تاریخچه جالب برگزاری فیستوال ها بیشتر آشنا بشید، به هر حال برای اطلاعات عمومیتون خوبه :))

پس هم وطن به من همراه باش:)

 تاریخچه فستیوال های موسیقی

با بازگشت به تاریخ، متوجه خواهید شد که موسیقی همیشه نقش مهمی در جشنواره‌های فرهنگی داشته، از بازی‌های پیتیان یونان باستان تا مدهای اسکاتلندی در قرن یازدهم.

فستیوال های موسیقی امروزی به نوعی به دین و موسیقی کلاسیک برمی گرده. در قرن هجدهم، جشنواره سه گروه کر انبوهی از طرفداران روسینی، موتزارت و بتهوون رو به کلیساهای جامع انگلستان آورد.

در طول بیداری بزرگ دوم، و احیای دینی پروتستان در اوایل قرن نوزدهم در ایالات متحده، انجیلیان به مکان‌های موسیقایی معروف به جلسات اردوگاه سفر می‌کردند تا اردو بزنند و با دعا و سرود ارتباط برقرار کنند.

جشنواره های موسیقی در دم قرن بیستم با مذهب و موسیقی کلاسیک شروع شد، که در اواخر دهه 60 به هیپی ها تبدیل شد، در دهه 70 بسیار محبوب بود و بعد از فروپاشی دیوار برلین به سرعت با موسیقی الکترونیک گسترش یافت.

امروزه فستیوال های موسیقی بر فهرستی طولانی از صنایع تأثیر میذاره و سراسر جهان رو در بر می گیره و افراد زیادی رو از سراسر جهان گرد هم میاره تا زندگی، عشق و موسیقی رو  در کنار هم جشن بگیرند.

حالت بیایید نگاهی به چگونگی شکل گرفتن جشنواره های موسیقی در طول قرن ها بیندازیم.

فستیوال های موسیقی و بازی‌های Pythian

بیایید به جایی برگردیم که جشنواره های موسیقی واقعاً از آنجا شروع شدند، 582 قبل از میلاد، یونان باستان. اون سالی بود که بازی‌های Pythian  ساخته شد.

بازی‌های Pythian برای جشن نابودی پایتون و ظهور Oracle of Delphi ساخته شد که توسط چندین مسابقه موسیقی و بازی‌ ای به نام آپولو انجام شد.

این بازی ها شش تا هشت روز با رویدادهای موسیقایی که شامل سرود خطاب به آپولون، خدای هنر و موسیقی، و همچنین چندین اجرا در Aulos (نیپ نی) و Kithara (یه ساز زهی یونان باستان) ادامه پیدا کرد.. این بازی ها تیمی از تهیه کنندگان یا سازمان دهندگان خاص خودشون رو داشتند که به عنوان Theoroi شناخته می شدند.

اینم بگم که، نمایشگاه ها و جشنواره ها قبل از  این زمان ثبت شده اند وبسیار قدیمی تر هستند. جشنواره‌ها همیشه به‌عنوان خروجی‌هایی برای ابراز احساسات عمل کرده‌اند، و برای اینکه مردم راهی برای رهایی از زندگی یکنواخت خودشون داشته باشند و به عنوان ابزاری برای ارائه سرگرمی‌های دسته‌جمعی و ایجاد حواس‌پرتی مورد استفاده قرار می شدند.

جشنواره های اولیه اروپایی، سکولار و مذهبی، کل جامعه رو به خیابان ها می کشوندند.

فستیوال های موسیقی کلاسیک

بین قرن‌های 17 و 19 در اروپا، تمرکز بر موسیقی کلاسیک بود.  و خب باید به آهنگسازان مطرحی چون باخ، موتسارت و هندل اشاره کرد. در این دوره جشنواره ها بسیار انحصاری شدند و بازی  ها رو تغییر می داند.

بسیاری از جشنواره ها شروع به حرکت در داخل خانه ها کردند، جایی که خانواده های سلطنتی به طور کلی حضور داشتند و در جایگاه قدرتمندی نشسته بودند.

اوایل،فستیوال های موسیقی برای اولین بار برای مردم بود و توسط مردم اداره می شد تا در جشن شادی کنند، اما در طول قرن های 17 تا 19، سلطنت، کنترل فرهنگ رو در دست گرفت و فقط تحصیل کرده ترین افراد به این رویدادها دسترسی داشتند.

و قشر تحصیلکرده کسانی بودند که از این رویدادها بهره می بردند و در اون شرکت می کردند،چون موسیقی برای مردم غیرقابل دسترس بود. تقسیم ثروت بیشتر شد و ابزارها و سازهای جدید به سرعت ساخته می شدند، و نوازندگان برای طبقه بالا، تحصیلکرده و خانواده سلطنتی کار می کردند.

این روند تا قرن بیستم ادامه پیدا کرد. اما قرار بود همه چیز تغییری ناگهانی و غیرمنتظره پیدا کنه.

جنگ جهانی اول و تاثیر آن بر جشنواره های موسیقی

در حوالی جنگ جهانی اول، به ویژه با تغییرات عمده سبک زندگی در سراسر جهان، همه چیز شروع به تغییر کرد. البته کشورهای اروپایی باید روی ساخت سلاح تمرکز می کردند و نگران امنیت کشور و مردم خود بودند که باعث شد موسیقی و جشنواره ها از اولویت های طبقه بالا حذف شوند.

افراد طبقه پایین که نمی خواستند دعوا کنند، کسانی بودند که سازهایی را به دست گرفتند که منجر به خلق موسیقی محلی و جاز شد. این امر منجر به این شد که گروه‌های کوچکی از نوازندگان همفکر دور هم جمع شوند و در کلوپ‌های شبانه کوچک برای افراد هم‌فکر، به دور از طبقه بالا، اجرا کنند.

زمانی که جنگ تمام شد، جاز به یه سبک موسیقی تثبیت شده تبدیل شده بود.

فستیوال های موسیقی محبوب در ایالات متحده رو می تونیم به دو نفر نسبت بدیم: لوئیس و الین لوریارد. این زوج زمانی که در طول جنگ جهانی دوم در ایتالیا بودند با هم آشنا شدند و عاشق موسیقی جاز شدند.

هنگامی که اون ها به ایالات متحده بازگشتند، مصمم بودند که از جاز برای افزودن به بافت فرهنگی نیوپورت، رود آیلند استفاده کنند.

اون ها 20000 دلار برای تأمین بودجه یه رویداد جاز پیشنهاد کردند، یه تیم ساختند و جشنواره فولک نیوپورت رو تأسیس کردند که موسیقی جاز، بلوز، کانتری و پاپ رو با هم ترکیب می کرد. در سال 1954، بیش از 11000 نفر برای جشنواره جاز نیوپورت در رود آیلند گرد هم آمدند. این اولین جشنواره جاز آمریکا بود. و سپس دهه 60 اتفاق افتاد.

هیپی ها و وودستاک دهه 60

وودستاک با اینکه این جشنواره معروف ترین بود اما اولین فستیوال موسیقی نبود.

فستیوال موسیقی در حقیقت در سال 1967 با جشنواره بین‌المللی پاپ مونتری که اولین جشنواره بزرگ راک آمریکا بود، آغاز شد. در اونجا جیمی هندریکس گیتار خودش رو آتش زد، جانیس جاپلین کار خودش رو آغاز کرد و آمریکا با The Who آشنا شد.

و به این ترتیب چیزی شروع شد که حالا به عنوان “تابستان عشق” در سال 1967 شناخته می شود. جشنواره پاپ میامی در سال 1968، و نمایشگاه موسیقی و هنر وودستاک در سال 1969 همگی نمونه های کاملی از رونق جشنواره هستند.

در طول دهه 70، محبوبیت جشنواره های موسیقی در سراسر جهان گسترش یافت و این گردهمایی های عظیم در همه جا ظاهر شد. روح دهه 60 در دو دهه بعد ادامه یافت و این انرژی رو به زیرشاخه های مختلف موسیقی راک از پانک تا متال آورد.

در دهه‌های 1980 و 90، بسیاری از این جشنواره‌ها یا شاهد کاهش تعداد تماشاگران بودند یا ناپدید شدند. فستیوال های موسیقی محبوب آمریکایی به طلسم خشکی رسیدند، اما این تنها به این معنی بود که جشنواره های موسیقی یه بار دیگر در حال تغییر بودند.

زیرزمین برلین و موسیقی الکترونیک

با دهه 90، صحنه موسیقی شاهد شکوفایی ژانر جدیدی از موسیقی بود، سبکی که در زیرزمینی برلین تحت کنترل شوروی آغاز شد.

موسیقی الکترونیک!

با خراب شدن دیوار برلین در اوایل دهه 90، موسیقی الکترونیک بال های خودش رو گسترش داد تا تموم نقاط جهان رو آلوده کنه.

بسیاری از ساختمان های متروکه، برخی بدون هیچ مالکی، توسط جوانانی تصرف شدند که مهمانی های غیرقانونی رو در اونجا سازماندهی کردند.

سبک موسیقی تکنو در اواسط تا اواخر دهه 1980 در دیترویت شروع شد و در اواخر دهه 1980 به آلمان غربی اومد.

تکنو از ایالات متحده و آلمان، اسید هاوس و موسیقی هاوس باعث تولد فرهنگ مدرن راوی شد.

نیروگاه ها، پناهگاه ها، آویزها و ایستگاه های زیرزمینی همگی به باشگاه های موقت تبدیل شدند. آرامش و آزادی مردم پس از اتحاد مجدد با مهمانی های بی پایان جشن گرفته شد و از طریق اون داستان های همجنسگرایان، هنر و زیرزمینی شکوفا شد.

جمعیت برلین شرقی صدای الکترونیکی بسیار سخت تری رو بدون آواز و با بیس های سخت تر پخش می کردند.

از سوی دیگه، موسیقی هاوس که در دهه 1980 شیکاگو متولد شد، خانه‌ای در بریتانیا پیدا کرد، جایی که جرقه فرهنگ باشگاهی رو زد که تا به امروز ادامه داره و برای آوردن فرهنگ جشنواره انگلیسی فعلی که همه می‌دونند، پیشرفت کرد.

شکل گیری فستیوال های موسیقی الکترونیکی

جشنواره های رقص الکترونیک در این دوره زمانی به آرامی شروع به شکل گیری کردند در حالی که هنوز “زیرزمینی” بودند.

در همین حال، در جریان اصلی، بسیاری از جشنواره‌هایی که امروز می‌شناسیم و دوستشان داریم، شکل می‌گیرند، مثل Lollapalooza شیکاگو که در سال 1991 به عنوان آخرین جشنواره تور خداحافظی برای Jane’s Addiction برنامه‌ریزی شد، که عمدتاً با شرکت‌های آلترناتیو راک و هنر غیرموسیقی، فروشندگان سیاسی و محیطی برگزار می‌شود. .

Coachella هم در دهه 90 راه اندازی شد. برای اولین نسخه اون در سال 1999، 10000 نفر برای دیدن Beck، Jurassic 5 و Rage Against the Machine اومدند. این جشنواره 75000 شرکت کننده داشت و تعدادی اجراهای تاریخی از هرم انقلابی دفت پانک با چراغ LED گرفته تا رستاخیز توپاک از طریق هولوگرام رو به نمایش گذاشت.

با رشد فستیوال های موسیقی رقص در آمریکا، شرکت های تولیدی هم شاهد رشد شرکت کنندگان بودند. در سال 2012، 80،000 تا 85،000 نفر در هر روز از Coachella و 160،000 نفر در جشنواره Ultra Music در میامی شرکت کردند.

فستیوال های موسیقی امروز

و بنابراین به امروز می رسیم، زمانی که جشنواره ها برای پخش خلاقیت، هنر و سرگرمی برپا می شوند. اون ها همچنین برای تقویت گردشگری در شهرها، تأثیرگذاری بر صنایع تجاری و افزایش علائم تجاری استفاده می شوند.

جشنواره ها امروزه بر همه صنایع در سراسر جهان تأثیر می گذارند. صنعت موسیقی به جشنواره‌ها نیاز داره تا به درآمد بیشتر کمک کنند چون به خاطر عصر دیجیتال، سود به‌طور چشمگیری کم شده و فناوری مدرن نقش بزرگی در دگرگونی صنعت موسیقی و فستیوال ها ایفا کرده.

خب گایز های زیبا، امیدوارم این مقاله رو دوست داشته باشید.

سعی کردم اطاعات کاملی درباره تاریخچه فستیوال ها بهتون بدم.

اگه برام کامنت بذارید،کلی ذوق می کنم.

بوس بهتون، بای تا های:)