معرفی فیلم های کریستوفر نولان از از کمترین تا بالاترین امتیاز
به بهانه اکران Oppenheimer فیلم جدید کریستوفر نولان می خواهیم نگاهی به آثار این نابغه بپردازیم. شکی نیست که فیلم های نولان همگی فوق العاده هستند و حتی در این آثار یک کار متوسط هم نمی بینید، اما در این مقاله می خواهم با نظر شخصی فیلم های نولان را از کمترین تا بالاترین امتیاز طبقه بندی کنم.
دوست داران فیلم های نولان هر کدام برای خود یک طبقه بندی خاص از قیلم های او دارند برای همین امیدوارم شما هم در بخش کامنت ها با من همراه شوید و نظر خود را درباره امتیاز دهی به این آثار بیان کنید.
در میان این آثار از Following نام برده نشده چون 17 دقیقه بود و هدف من فقط فیلم های بلند نولان بود. بسیار خب برویم به سراغ طبقه بندی فیلم ها.
Insomnia
از نظر من کریستوفر نولان هرگز فیلم بد نمی سازد. بنابراین وقتی به یک فیلم پایین ترین امتیاز را می دهم به این منظور نیست که کاری ضعیف است. Insomnia بر اساس یک فیلم نروژی فوق العاده ساخته شده است که استلان اسکارسگارد در آن نقش اصلی را بازی می کند و من فکر می کنم نقش آفرینی اسکارسگارد کمی از آلپاچینو در فیلم نولان بهتر بود. با این حال بازی فوق العاده رابین ویلیامز در نقش قاتل و همچنین فیلمبرداری دیدنی والی پیستر Insomnia را بسیار خوش ساخت کرده اند. اکر هنوز موفق به دیدن این فیلم نشده اید مطمئن باشید از دیدنش پشیمان نخواهید شد.
Interstellar
Interstellar یک فیلم فوق العاده است اما هم نقاط قوت دارد و هم مقدار نقاط ضعف. به نظر من نولان زمانی که سعی می کند نسخه خود از 2001: A Space Odyssey را بسازد عالی عمل می کند، اما من هرگز صحنه ای که مت دیمون تبدیل به یک شخصیت بد شد را دوست نداشتم. فیلمی مانند Interstellar نیازی به شخصیت بد ندارد. متیو مک‌کانهی در نقش اصلی فوق‌العاده است و فیلمبرداری هویت ون هویتما شگفت انگیز است.
Tenet
وقتی برای اولین با این فیلم را دیدم برایم کاملا نامفهوم بود. نولان در طول دوران کاریش بارها به خاطر نداشتن دیالوگ های واضح مورد انتقاد قرار گرفت اما در Tenet این اتفاق زیاد می افتد و رمزگشایی از آن را برای بیننده دشوار می کند. برای کسانی که فیلم را بدون زیرنویس نگاه کردند شنیدن و درک دیالوگ ها سخت بود و من به شخصه عصبی شدم اما زمانی که فیلم را با زیرنویس دیدم مشکل حل شد. مانند تمام فیلم های نولان Tenet از نظر تصویری فوق العاده بود و فیلمبرداری لودویگ گورانسون هم شاهکار بود. نولان همیشه از فرانچایز جیمز باند الهام گرفته و دو شخصیت اصلی او در Tenet را می توان نزدیکترین کاراکترها به این فیلم دانست. و البته گویا کریستوفر نولان انتقادها به صدای دیالوگ ها در آثارش را پذیرفته چون در Oppenheimer تمام دیالوگ ها روشن و واضح است.
The Dark Knight Rises
سه گانه Dark Knight نولان هیچ وقت از ذهن دوستداران این فیلم پاک نمی شود. اما در فیلم The Dark Knight Rises تام هاردی در نقش شخصیت منفی بِین حداقل در مقایسه با هیث لجر در نقش جوکر نا امید کننده بود. با این حال نولان سه گانه خود را به خوبی تمام کرد. می توان گفت The Dark Knight Rises اولین فیلم نولان بود که در آن مشکل صدابرداری به شدت خود را نشان داد مخصوصا زمانی که تام هاردی صحبت می کرد به شخصه برای اولین بار اصلا متوجه دیالوگ هایش نمی شدم.
این مقاله رو از دست نده: معرفی فیلم های جدیدی که همین تابستان می توانید نگاه کنید
Memento
قبول دارم Memento به عنوان فیلمی که نولان را در سینما مطرح کرد نباید جایگاهش در میانه جدول باشد. Memento از نظر ساختاری یک شاهکار است اما در مقایسه با دیگر فیلم های این لیست فکر نمی کنم تماشاگر از دیدن مکرر آن لذت ببرد ( دلیلش هم سخت بودن فیلم است نه اینکه ضعفی داشته باشد ). Memento به قدری شاهکار است که می توانید یک بار از ابتدا و بار دیگر از انتها آن را تماشا کنید.
The Prestige
این فیلم شاید در میان آثار نولان آنطور که باید دیده نشده و به عبارتی دست کم گرفته شده. هیو جکمن به عنوان یکی از دو شعبده باز که دوئلی تمام عیار را با هم دارند نقش آفرینی فوق العاده از خود ارائه داد. The Prestige از آن دسته فیلم های نولان است که هر بار نگاهش می کنید قشنگتر می شود. نقش کریستین بیل آنقدر معما برای بیننده به جا می گذارد که فقط با تماشای مجدد پازل ها حل می شوند. همچنین نقش آفرینی دیوید بووی به عنوان تسلا هنر نولان در انتخاب بازیگر را نشان می دهد.
Batman Begins
با این فیلم بود که نولان گامی جدید در خلق آثار ابر قهرمانی برداشت و زمانی را که برای اولین بار این فیلم را دیدم خوب به یاد می آورم، فکر می کردم بیشتر از هر چیز دیگری که دیده بودم با فیلم های ماجراجویی حماسی مانند The Last Samurai یا Gladiator اشتراک دارد. کریستین بیل به خوبی در نقش بتمن جا افتاد و برای من مایکل کین بهترین نسخه آلفردی بود که دیده بودم.
Dunkirk
شاید خیلی از شما با جایگاه Dunkirk در این قسمت موافق نباشید چون بسیاری ساخته نولان درباره جنگ جهانی دوم را مورد انتقاد قرار دادند. اما به نظر من این فیلم بیشتر از اینکه بخواهد اکشن باشد هدف دیگری دارد زیرا این یک تجربه خام است که شما را به جای سربازان مختلف شرکت کننده در تخلیه دانکرک قرار می دهد. تام هاردی یکی از بهترین بازی های خود را در این فیلم انجام داده و تا آخرین صحنه فیلم تنها با چشمانش ایفای نقش می کند.
Oppenheimer
وقتی اعلام شد که این یک بیوگرافی سه ساعته از رابرت اوپنهایمر خواهد بود، مردم در توییتر گفتند قرار است یک فیلم سه ساعتی از مردانی ببینیم که در اتاق مشغول گفتگو هستند. و واقعا هم فیلم به همین شکل هست، اما نولان می داند چگونه چنین فیلمی بسازد و قول می دهم این یکی از بهترین درام های سه ساعتی است که تا به حال دیده اید. Oppenheimer در تمام سطوح یک فیلم فوق العاده است و می توان گفت نولان بهترین گروه بازیگران را دور هم جمع کرده. کیلیان مورفی به عنوان مردی که دنیای مدرن را شکل داد بازی درخشانی دارد، رابرت داونی جونیور هم بهترین بازی خود را بعد از فیلم Iron Man در نقش مکمل اصلی ارائه می دهد.
Inception
در مورد یکی از بهترین فیلم های علمی تخیلی نسل ما چه چیز دیگری می توان گفت؟ Inception از همه نظر خیره کننده است و حتی تا همین حالا هم صدها میلیون دلار برای سازندگانش سود آوری کرده. موسیقی هانس زیمر برای این فیلم خود به تنهایی یک شاهکار است بنابراین Inception حق دارد در چنین جایگاهی بایستد.
The Dark Knight
با اینکه Inception یک اثر فوق العاده و به تمام عیار است اما برای من شاهکار همیشگی نولان The Dark Knight است. به نظر من The Dark Knight بهترین فیلم ابرقهرمانی است که تا به حال ساخته شده و هر جا صحبت از بهترین فیلم ها می شود می توان از آن هم اسم برد. از نظر موضوعی غنی است و یکی از برجسته‌ترین اجراهای مدرن، هیث لجر در نقش جوکر را دارد. 15 سال از ساخت این فیلم می گذرد اما همچنان دیدنش میخکوبتان می کند و اگر فرض کنیم این فیلم همین امسال اکران می شد باز هم آفیس باکس را تصاحب می کرد.
