زمان به سرعت برق می گذرد اما عکس ها یادگاری از گذشته سالیان سال باقی می مانند. اما پشت این عکس ها چه داستانی نهفته است که آن ها را تبدیل به تصاویری نمادین کرده است؟ بدونیم پرده از این داستان ها بر میدارد.
این تصویر انشتین مربوط به بعد از مراسم تولد ۷۲ سالگی اش است. در حالی که عکاسی به نام Arthur Sasse از او درخواست عکس می کند انشتین رو بر می گرداند و زبانش را بیرون می آورد. بعدها انشتین این عکس را در تمام کارت تبریک های خود استفاده می کند.
تصویر ۱۱ کارگر ساختمان سازی در حال استراحت در وعده ناهار. این عکس به منظور پیشرفت و تبلیغ مرکز راکفلر در نیویورک گرفته شده است.
عکس کاور دوازدهمین آلبوم این گره درست در خیابان استودیو گرفته شده است. به خاطر این عکس جاده برای چند دقیقه کاملا بسته شده است. در همین لحظه یک توریست آمریکایی که در کنار یکی از ماشین های پارک شده ایستاده بود از این کار آن ها شوکه می شود اما مدتی بعد عکس خودش را روی کاور آلبوم پرطرفدار این گروه می بیند.
در سال ۱۹۸۴ عکاسی به نام Steve McCurry به افغانستان برای گرفتن عکس هایی از جنگ سفر می کند. در یکی از کمپ های پناهندگان دختر ۱۲ ساله ای نظرش را جلب می کند دختری که خانواده اش را در جنگ از دست داده بود. استیو از او چند عکس می گیرد و بعد از این که به خانه باز می گردد متوجه می شود چه عکس های تاثیرگذاری از او گرفته است. در سال ۲۰۰۲ صاحب عکس را پیدا می کند که ازدواج کرده و در افغانستان به زندگی ادامه داده است.
آلبرت انشتین هرگز در نزدیکی انفجار هسته ای در نوادا در سال ۱۹۶۲ دوچرخه سواری نکرده است زیرا او درست ۷ سال پیش از این واقعه درگذشته است.
من به ترجمه متون روانشناسی و سبک زندگی علاقه دارم و امیدوارم این مطالب در زندگی شما مفید و موثر باشد.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *
استفاده از مطالب بدونیم فقط برای مقاصد غیر تجاری و با ذکر منبع ، بلا مانع است. تمامی حقوق این سایت متعلق به بدونیم می باشد.
